ฮาเดสผู้สังหารพระเจ้า - ตอนที่ 46 ถูกเชิญไปที่คฤหาสน์ต่งเหมิน
ฮาเดสผู้สังหารพระเจ้า
ตอนที่ 46 ถูกเชิญไปที่คฤหาสน์ต่งเหมิน
หรวนเหวินเหย่ารีบหยิบโทรศัพท์บนโต๊ะขึ้นมาดูหน้าจอ
หมายเลขผู้โทรแสดงอยู่ด้านบน: คุณต่ง
คุณต่งโทรมา!
หรวนเหวินเหย่าตื่นเต้นมาก
ในที่สุด เฉินซังเหิงก็ถูกกำจัดแล้ว!
เขากดรับโทรศัพท์อย่างตื่นเต้น “คุณต่ง สวัสดีครับ”
อีกด้านหนึ่งของโทรศัพท์เงียบไปนาน ไม่นานเสียงเด็กแหบห้าวก็ดังขึ้น “หรวนเหวินเหย่าใช่ไหม?”
ในเวลานี้ หรวนเหวินเหย่ากำลังตื่นเต้นกับความตายของศัตรู จนไม่ทันได้สังเกตน้ำเสียงของอีกฝ่ายเลย
“ใช่ครับ! ผมเหวินเหย่าเอง คุณต่ง ศพของเฉินซึ่งเหิงอยู่ที่ไหนเหรอครับ?” หรวนเหวินเหย่าถามด้วยความตื่นเต้น
เขาไม่ได้สงสัยเลยว่าคนแซ่เฉินอาจจะรอดไปได้ เขาถามขึ้นมาอย่างใจร้อนว่าศพอยู่ที่ไหน
แม้ว่า เฉินซังเหิงจะตาย เขาก็จะต้องเอาศพของมันมานั่นเป็นชิ้นๆ เพื่อบรรเทาความโกรธของเขา
“คุณมาที่ต่งเหมินได้ไหม? ผมจะรอคุณอยู่ในคฤหาสน์” เสียงหนุ่มแหบห้าวพูดช้าๆ
ท่าทางของหรวนเหวินเหย่ายิ่งกระตือรือร้นมากขึ้น “ได้เลยคุณต่ง ผมจะไปเดี๋ยวนี้!”
มันถือเป็นเกียรติอย่างยิ่งสำหรับเขาที่ได้รับเชิญจากคุณต่งเป็นการส่วนตัวแบบนี้!
และศพของเฉินซึ่งเพิ่งจะต้องอยู่ในคฤหาสน์ต่งเหมินแน่นอน
เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ แววตาของหรวนเหวินเหย่าก็ชั่วร้ายมากกว่าเดิม หลังจากวางสาย เขาหันหน้าไปสั่งกับเลขาที่ยืนนวดอยู่ทันที
“ไปเอารถมา! ฉันจะไปต่งเหมิน!”
ที่ชั้นล่างของอาคารหรวนเมดิซีน รถเก๋ง BMW series 7 สีดำมาหยุดอยู่ที่ประตู
ในไม่นาน หรวนเหวินเหย่าก็เดินออกจากอาคารมาพร้อมกับสูทสีน้ำเงินและซิการ์ในปากของเขา
ข้างๆ เขายังมีเลขาสาวในชุดเครื่องแบบอยู่ด้วย เลขาสาวคนนี้เป็นนักศึกษาฝึกงานที่เขารับ “ดูแล” อยู่
หรวนเหวินเหย่าโอบแขนรอบเอวเล็กๆ ของเลขาสาวและเข้าไปในรถ BMW 7-series
“นางฟ้าตัวน้อย เธออยากจะพบคนที่ยิ่งใหญ่หรือไม่? วันนี้ฉันจะพาเธอไปพบเขา” หรวนเหวินเหย่าที่นั่งอยู่ในรถสูบซิการ์แล้วพูดออกมาอย่างใจเย็น
เลขาสาวที่นั่งอยู่ข้างๆ ดวงตาเป็นประกาย เธอพยักหน้าและพูดอย่างตื่นเต้น “นายน้อยหรวนนี่ช่างยิ่งใหญ่จริงๆ เลยนะคะ ขนาดนายใหญ่แห่งต่งเหมินถึงกับต้องเชิญท่านเป็นการส่วนตัว”
แท้จริงแล้วอิทธิพลของต่งเหมินนั้นไม่เล็กเลย เลขาสาวตัวน้อยคนนี้ต้องการจะปีนขึ้นมาหาคนรวยมาโดยตลอด ดังนั้นเธอจึงมีความเข้าใจอย่างถ่องแท้เกี่ยวกับกองกำลังต่างๆ ในเซี่ยงไฮ้
ตอนนี้เธอรู้สึกว่าในที่สุดเธอก็ปีนขึ้นมาได้สำเร็จแล้ว นายน้อยหรวนคนนี้ดูแข็งแกร่งมากจริงๆ แม้แต่นายใหญ่แห่งต่งเหมินก็ยังเชิญเขาเป็นการส่วนตัวด้วย
เมื่อคิดถึงสิ่งนี้ ความปลาบปลื้มก็ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเลขาสาวตัวน้อย รูปลักษณ์ที่ขี้อายและไร้เดียงสาของเธอยิ่งทำให้เธอน่ารักมากขึ้นไปอีก
เมื่อเห็นเช่นนี้ หรวนเหวินเหย่าก็ยิ่งรักนางฟ้าตัวน้อยคนนี้มากขึ้น เขากอดเธอแล้วจูบอย่างบ้าคลัง
รถเก๋ง BMW Series 7 สตาร์ทช้าๆ แล้วขับออกไปทางต่งเหมิน..
ครึ่งชั่วโมงต่อมา BMW Series 7 สีดำค่อยๆ ขับเข้าไปในคฤหาสน์สุดหรูขนาดใหญ่
ที่นี่คือคฤหาสน์ต่งเหมิน!
ด้านหน้าคฤหาสน์ สมาชิกชุดดำกลุ่มใหญ่ยืนอยู่
จำนวนทั้งหมดมีมากกว่าร้อยคน มันทำให้ดูน่าเกรงขามอย่างมาก!
หรวนเหวินเหย่ากอดเลขาสาวตัวน้อยและเดินไปทางคฤหาสน์
ในเวลาเดียวกัน เขาก็ไม่ลืมที่จะโบกมือทักทายสมาชิกชุดกว่าหลายร้อยคนที่อยู่รอบๆ คฤหาสน์ “พี่น้อง คุณทำงานหนักมากแล้ว”
เลขาสาวตัวน้อยที่อยู่ข้างๆ เห็นว่านายน้อยหรวนดูคุ้นเคยกับผู้คนในต่งเหมินมาก ความชื่นชมในตัวนายน้อยหรวนในใจของเธอก็ยิ่งเพิ่มมากขึ้น ตัวตนของชายคนนี้มีเกียรติอย่างที่เขาพูดไว้จริงๆ
แต่สมาชิกชุดดำหลายร้อยคนที่อยู่รอบๆ คฤหาสน์ไม่ได้ให้ความสนใจเขาเลย ทุกคนมองเขาด้วยสายตาที่เหมือนกับ… มองคนตาย
แต่หรวนเหวินเหย่าก็ไม่ได้สังเกตเห็น เขาโอบเอวเลขาน้อยแล้วเดินเข้าไปในล็อบบี้ของคฤหาสน์
“คุณต่ง ผมอยู่ที่นี่แล้ว” หรวนเหวินเหย่าโอบเอวเลขาตัวน้อยพร้อมกับซิการ์ในปากและพูดด้วยน้ำเสียงเป็นกันเอง
อย่างไรก็ตาม บรรยากาศในล็อบบี้ของคฤหาสน์นั้นดูแปลกไปเล็กน้อย
กลางห้องโถงมีโลงศพไม้มะฮอกกานีขนาดใหญ่วางอยู่
บรรยากาศขุ่นมัว
ด้านซ้ายของโลงศพเป็นโซฟาหนังเสือ
ชายหนุ่มสวมสูทสีดำบริสุทธิ์นั่งบนโซฟาอย่างสงบ ดวงตาของเขาเย็นชาจนทำให้ผู้คนรู้สึกหนาวสั้น
ในเวลานี้ ดวงตาของชายหนุ่มจ้องมองตรงมาที่หรวนเหวินเหย่า
หรวนเหวินเหย่าตะลึงเมื่อเห็นฉากนี้
“คุณต่งอยู่ที่ไหน?” เขามองไปรอบๆ แต่ก็ไม่พบคุณต่ง
คุณต่งขอให้เขามาที่ต่งเหมิน แต่เมื่อเขามาถึงแล้ว แต่คุณต่งกลับไม่อยู่?
“คุณคือหรวนเหวินเหย่าใช้ไหม?”
ในที่สุด ชายหนุ่มที่นั่งบนโซฟาหนังเสือก็พูดออกมาด้วยน้ำเสียงเย็นชา
“ใช่ ฉันเอง” หรวนเหวินเหย่าพยักหน้าแล้วมองอีกฝ่ายด้วยความสงสัย “คุณเป็นใคร?”
ชายหนุ่มค่อยๆ ลุกขึ้นจากโซฟาหนังเสือ
“ผมต่งเบียวลูกชายของต่งคิ้วหู” เสียงของชายหนุ่มสงบและเยือกเย็น เขาเดินมาทางหรวนเหวินเหย่าช้าๆ
“โอ้ นึกว่าคนอื่นไกลที่แท้ก็พี่น้องกันนี่เอง” หรวนเหวินเหย่าดีใจเมื่อได้ยินว่าอีกฝ่ายเป็นลูกชายของคุณต่ง “แล้ว คุณต่ง พ่อของคุณอยู่ที่ไหน?”
ในเวลานี้ เลขาตัวน้อยที่อยู่ข้างๆ หรวนเหวินเหย่าเองก็ตื่นเต้นมากเช่นกัน…
ดูเหมือนว่าเธอจะจับชายผู้ร่ำรวยได้แล้วจริงๆ นายน้อยหรวนสามารถเรียกนายน้อยแห่งหางเหมินว่าเป็นพี่น้องได้ ความสัมพันธ์ของทั้งสองต้องไม่ธรรมดาแน่นอน
ต่งเบี้ยวไม่ตอบคำถาม ภายใต้ชุดสูทสีดำ รองเท้าหนังสีดำ เขาค่อยๆ เดินเข้าหาหรวนเหวินเหย่าทีละก้าว
“ใช่สิ! ศพของเฉินซึ่งเหิงอยู่ไหน? ศพมันอยู่ในโลงนั่นใช่ไหม?” หรวนเหวินเหย่าถามอย่างสงสัยขณะที่คาบซิการ์
“นายน้อยต่ง… เฉินซึ่งเหิงมันก็แค่มดตัวเล็กๆ การจะฆ่ามันทำไมคุณถึงต้องเตรียมโลงศพไม้มะฮอกกานีที่หรูหราขนาดนี้ให้มันด้วย? มันจะเป็นการเสียเงินเปล่าๆ” หรวนเหวินเหย่าสายหัว
เขาคิดว่าร่างที่นอนอยู่ในโลงศพสีแดงคือร่างของเฉินซังเหิง
แววตาของต่งเบียวเปลี่ยนไป มันเป็นความเย็นชาอย่างไม่เคยปรากฏมาก่อน
“นายน้อยต่ง คราวหน้าถ้าเรามีเวลา เราควรจะออกมาพบปะกันมากขึ้น พวกเราต่างก็เป็นครอบครัวเดียวกัน…” หรวนเหวินเหย่ากระตือรือร้นที่จะเชื่อมความสัมพันธ์กับอีกฝ่ายให้ใกล้ชิดกันมากยิ่งขึ้น
แต่ตอนนี้! จู่ๆ ร่างของต่งเบียวก็เคลื่อนไหวอย่างรุนแรง! เขารีบวิ่งมาที่หรวนเหวินเหย่าและตบออกมาอย่างแรง!
“เพี้ยะ..!!” เสียงตบดังลั่นชัดเจน!
หรวนเหวินเหย่าถูกตบจนหน้าหัน เซถลาออกไปจนเกือบล้ม
รอยฝ่ามือสีแดงสดขนาดใหญ่ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเขาในทันที
“นายน้อยต่ง คุณทำอะไร!?” หรวนเหวินเหย่าถูกเลขาตัวน้อยช่วยพยุงไว้!
เลขาตัวน้อยที่อยู่ข้างๆ เขาไม่สามารถตอบสนองได้ทัน… สถานการณ์เป็นอย่างไร? อย่าบอกนะว่า ไม่ใช่ว่าทั้งสองเป็นพี่น้องที่ดีต่อกันงั้นเหรอ? ทำไมถึงตีกัน?
ด้วยใบหน้าที่เย็นชา ต่งเปียวก้าวมาข้างหน้าอีกครั้ง เขาคว้าคอเสื้อของหรวนเหวินเหย่ายกขึ้นมาอีกครั้ง!
“เพี้ยะ….เพี้ยะ.. เพี้ยะ!”
เสียงตบดังสนั่น!
นายน้อยแห่งต่งเหมินแสดงเจตนาฆ่าออกมา! เขาตบหรวนเหวินเหย่ารัวๆ!
ตบจนอีกฝ่ายเกือบตาย!
หรวนเหวินเหย่าตกตะลึงอย่างสมบูรณ์ ร่างกายของเขาสั่นด้วยความเจ็บปวด ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยเลือดและน้ำตา น้ำมูกและน้ำลายของเขาไหลออกมาอย่างน่าอนาถ!
เลขาตัวน้อยที่อยู่ข้างๆ ตกใจกลัว ตื่นตระหนกจนไม่กล้าขยับ เธอจ้องมองไปที่ฉากนี้ด้วยความหวาดกลัว…!